VERTROUWEN OPBOUWEN

Het is 11 uur in de avond als de telefoon gaat. Ik wilde net de hond uitlaten om daarna mijn bed op te zoeken. Op het scherm van mijn mobiel verschijnt de foto van mijn dochter, en dat maakt dat ik direct bij de les ben. Wat is er om deze tijd aan de hand?

Als ik opneem hoor ik direct de paniek aan de andere kant. Na een paar korte vragen wordt helder wat er aan de hand is. Ze is gestrand met haar fiets. De ketting ligt er af en het lukt maar niet om die er weer om te krijgen. En nu staat ze op een erg donkere en niet zo veilige plek. En over dat laatste gaat de paniek.

Ik geef haar de opdracht een plek met licht op te zoeken en vertel haar dat ik nu in de auto stap. “over 5 minuten ben ik bij je”. De paniek neemt af, en ik haast me de auto in. Als ik onderweg gebeld opnieuw gebeld wordt schrik ik. Wat gebeurt er? Dit keer is het mijn dochter die mij gerust stelt. “ik heb mijn  ketting er toch om gekregen!”

Al halverwege besluit ik door te rijden. Misschien dat haar fiets haar nog een keer in de steek laat, en dan is het fijn als ik in de buurt ben. Ondanks dat ze deze route vaker (in het donker) fietst, en ze klaarblijkelijk prima in staat is haar eigen boontjes (of moet ik zeggen ketting?) te doppen laat ik me leiden door alle recente berichten in het nieuws. Berichten over vreemde mensen, met raar gedrag. Mensen die de wereld niet echt veiliger maken.

Eenmaal op de plek des onheils gearriveerd vervat mijn dochter haar rit, en keer ik om haar op afstand te volgen. Als ik te snel ga, wacht ik even bij het tankstation en zo rijden we samen op. Als ik op een zeker moment van de provinciale weg afrijd, en een buitenweg indraai richting Soest ben ik haar opnieuw voor en wacht even.

Wanneer zij dezelfde weg indraait rijdt er een ander auto achter haar. Ik zet mijn alarmlichten aan zodat de bestuurder weet dat hij kan passeren. Maar dat doet hij niet. Hij stopt, en voert een kort gesprek met mijn dochter. En rijdt mij dan wel voorbij. Daarna vervolgen wij onze weg, en een paar minuten later arriveren we veilig thuis.

Eenmaal binnen informeer ik wat de automobilist van haar moest. Het antwoord lucht mij op. “Dat was een mevrouw die vroeg of ik oké was. Ze vond het raar dat jij mij daar stond op te wachten, dus ik heb haar verteld dat je mijn vader bent en dat ik pech had.” Mijn hart maakt een sprongetje. Er zijn nog mensen op deze wereld die naar elkaar omkijken. Hier word ik blij van.

VERTROWUEN OPBOUWEN IN DE WERELD

Dagelijks worden we overspoeld met berichten over gebeurtenissen en situaties waar mensen gedrag laten zien waar ik met mijn pet niet bij kan. De opinie erover varieert van gestoord, asociaal tot onbegrepen. En met name het onbegrip maakt het voor mij onvoorspelbaar, en daar maak ik mij zorgen over. Het bepaalt mijn beeld van de wereld meer dan ik wil. De actie van deze mevrouw die checkt of mijn dochter oké is, is voor mij dan ook meer dan een lichtpuntje. Het verlegt mijn focus en geeft mij weer het vertrouwen dat de meeste mensen deugen. Want in de kern geloof ik dat nog steeds. En een voorbeeld ervan zag ik gebeuren.

VERTROUWEN OPBOUWEN IN JE TEAM?

Ook op andere plekken herken ik hoe dit werkt. In een andere context, maar ook op de werkvloer daar zijn gebeurtenissen en situaties waar mensen gedrag laten zien waar we met onze pet niet bij kunnen. Acties of communicatie tussen mensen die we niet begrijpen en aanleiding zijn om ons beeld van een werkplek bij te stellen. Vaak in negatieve zin. Met het gevaar dat we alle attente, behulpzame cooperatieve acties van collega’s uit het oog verliezen. En we bijna gaan vergeten dat de meeste collega’s deugen 😉

Wat jij als manager (of eigenlijk iedereen) hier aan kan doen? Hoe kun je ondanks alle negatieve prikkels toch vertrouwen opbouwen? Benoem niet alleen de irritaties en verbeterpunten, maar focus ook op alles wat goed gaat. En houd dat niet voor jezelf. Deel ook die verhalen bij de koffie automaat, en maak het een agendapunt in je overleg. Geef elkaar de credits voor de lichtpuntjes die je ziet. Wat je aandacht geeft groeit, bij jezelf en in je team.