Communicatiepech

Het was een hard klapperend geluid van onder de auto. Het klonk of er iets los hing onder de auto. Het was een verontrustend geklapper, zeker met deze snelheid op de Franse snelweg. Ik minderde direct snelheid, maar toen hield het op. Om bij versnellen weer terug te komen. Was ik ergens overheen gereden? Had ik in volle vaart iets geraakt?

Een inspectie bij de eerstvolgende parkeerplaats langs de Autoroute du soleil leverde niets op. Geen losse onderdelen onder de auto te bespeuren. Niets dat de herrie kon verklaren. Met nog 100 kilometer tot de eindbestemming, en het ontbreken van het geluid bij aangepaste snelheid besluit ik door te rijden tot ons vakantieadres.

Als we de volgende ochtend uitgepakt en uitgerust uitgebreid hebben genoten van ons eerste Franse ontbijt besluit ik nog een keer te inspecteren wat er aan de hand kan zijn. Aan alle kanten check ik op losse onderdelen. Ik kruip zelfs onder de auto met een zaklamp. Om opnieuw niets te vinden.

Niets gevonden maar toch niet gerust. Het is teveel herrie om te verdragen vanuit Zuid Frankrijk terug naar Nederland. Het is te ver om met 100 kilometer per uur terug te rijden. En bovendien maak ik me zorgen. Wat als er wel iets los hangt en onderweg los schiet en een achterligger raakt? En hoe veilig is het voor onszelf? Het is belangrijk genoeg om me te melden bij een Franse garage, ondanks alle negatieve verhalen over Franse garages die de ronde doen.

Communicatie in mijn beste Frans

Zonder afspraak meld ik mij bij een lokale dealer, en vertel in mijn beste Frans wat het probleem is. Voor mijn bezoek vulde ik mijn Franse woordenschat van de middelbare school nog aan met een paar zinnen die ik met hulp van Google vond, en zo deed ik mijn best om mij verstaanbaar te maken. Ik wil straks weer veilig naar huis, maar geen dagen wachten op een diagnose omdat mijn beschrijving van het probleem niet duidelijk genoeg is.

Mijn inspanning werpen hun vruchten af. Een monteur ontvoert mijn auto naar de werkplaats, en na 20 minuten is het probleem opgelost. En kennelijk wort mijn moeite om Frans te praten gewaardeerd want ik mag zelfs zonder factuur de garage verlaten.

Van Frankrijk naar Italië

Dat het handig is om ook andere talen te spreken daar kwam ik overigens al jaren geleden achter. In mijn studententijd verbleef ik een paar maanden in Italië. Ook daar deed ik mijn best om mijzelf in het Italiaans verstaanbaar te maken. Tot grote hilariteit van de vrienden die ik daar ik korte tijd gemaakt had. Mijn uitspraak was kennelijk voor verbetering vatbaar. Mijn moeite werd echt op prijs gesteld.

De tijd in Italië bracht me trouwens nog een ander inzicht over taal. Waar in Nederland Engels toen al een tweede taal was, hadden mijn Italiaanse vrienden daar meer moeite mee. Nog voor de tijd van Youtube en andere media was Engels op dat moment in Italië nog verre van ingeburgerd. Nagesynchroniseerde films en televisie zorgen ervoor dat oefenen met een andere taal beperkt was. Iets wat mijn vrienden ook opviel toen zij een bezoek aan Nederland brachten. “Ah, dat is waarom jullie allemaal zo goed Engels spreken!” Om gelijk aan te vullen: “maar Nederland gaan we hier ook niet snel leren!”

Communicatie en mijn Poolse kapster

Dat laatste klopt, nog steeds trouwens. Als wij Nederlanders in ons eigen land in een andere taal worden aangesproken schakelen we direct over op ons beste Engels. “Erg vriendelijk”, vonden mijn Italiaanse vrienden, “maar zo gaan wij nooit Nederlands leren.” Ik moest er onlangs aan terug denken toen mijn Poolse kapster exact hetzelfde vertelde en verzuchtte dat het Nederlands leren wel erg langzaam ging op deze manier.

Fascinerend overigens, want zo vriendelijk als we in de wijde wereld zijn, zo ingewikkeld maken we het in werksituaties. Ook daar verstaan we elkaar namelijk wel eens niet. Dan spreken we misschien wel dezelfde taal, maar communiceren we toch op verschillende manieren. Om ons daar dan enorm aan te ergeren, en dan te verzuchten “Waarom zou ik mij aan moeten passen? Laat hij maar eens normaal doen!” Die ander moet dan bijvoorbeeld maar eens wat minder direct of lomp zijn, of juist sneller to the point komen en niet zo om de hete brij heen draaien. In plaats van aan te sluiten op de manier van de ander verheffen we onze manier dan tot de norm waar iedereen zich aan moet houden. Om vervolgens geen enkele aandacht meer te hebben voor de inhoud. Ik ben benieuwd hoever ik was gekomen als ik mijn Nederlands als de norm had genomen om in een Franse garage mijn doel te bereiken.

Hoeveel sneller zou jij je doel bereiken door jouw taal en communicatie af te stemmen op de wereld om je heen?