Het was even terugrekenen. Onze vlucht zou om 7 uur ’s morgens vertrekken, dus dat betekende op tijd inchecken, ondanks het tijdsslot ruim tijd inruimen voor wachtrijen bij de veiligheidspoortjes, en dan nog de reistijd van huis naar het vliegveld. Om half 3 van huis weg dus.
Het doel van de reis is de zomervakantie waar iedereen naar heeft uitgekeken, dus niemand die bezwaar maakt om midden in de nacht op te staan. Zelfs het onmogelijke gebeurt, iedereen staat op tijd klaar. Het gebruikelijke kwartiertje dat ik stilletjes had ingeruimd omdat altijd wel één van de dames die nodig heeft werd niet gebruikt.
Alle ongerustheid over de taferelen van het afgelopen jaar ten spijt loopt het nu vlekkeloos. Het is druk, maar het inchecken van de koffers gaat geruisloos. Geen gedoe met te zware koffers, en het tijdsslot voor de veiligheidscontroles werkt prima. Ook hier zijn we binnen de kortste keren gepasseerd. Nog ruim tijd voor ontbijt, of omdat het daar eigenlijk te vroeg voor is: koffie. Stress is er niet, die is al met vakantie.
Na de koffie begeven we ons langzaam richting de gate, door de onvermijdelijke passage van taks free shops. Ook hier geen stress. Waar ik me normaal nu al druk begin te maken over het vakantiebudget is dat deze keer niet nodig. De winkels zijn nog dicht 😉
Ook geen stress wanneer we zien dat de gate waar we ons moeten begeven gewijzigd is. We lopen gewoon naar de meest veraf gelegen gate van het hele vliegveld. Geen stress, tijd genoeg!
Daar aangekomen vinden we een plekje tussen de andere passagiers om geduldig te wachten op de grondstewards om de gate te openen en te beginnen met boarden. Totdat er opeens een melding op de schermen verschijnt dat de vlucht gewijzigd is. Ander vluchtnummer, andere vertrektijd. En niemand om het toe te lichten. Geroezemoes ontstaat en na een paar minuten verschijnt er een stewardess die zonder toelichting naar haar desk gaat en driftig in papieren begint te bladeren.
En dan begint het grote aanschouwen. Ik vind het altijd al fascinerend om mensen te kijken, en een vliegveld is daar een prima plek voor. Mensen bewegen, ontmoeten, haasten, wachten, en worden geconfronteerd met plannen die ongevraagd gewijzigd worden.
De eerste respons op verandering kunnen we achter ons aanschouwen. “Waarom gebeurt mij dit altijd? Waarom moeten ze mij altijd hebben?” Het is het begin van een aanhoudende klaagzang van vragen die niemand gaat beantwoorden, behalve de dame zelf. Alsof iemand de passagierslijsten doorloopt om te zien of haar naam voorkomt. En dan te besluiten dat daarom die vlucht gewijzigd moet worden. En toch, misschien heeft ze wel gelijk. Want het overkomt haar ‘altijd’ !
Een andere respons is ook waar te nemen. Een handjevol mensen loopt naar de desk om te informeren wat er aan de hand is, en keert terug om verslag uit te brengen. “Er wordt een ander vliegtuig ingezet, en daarom wordt de crew gewisseld. We vertrekken wel maar drie kwartier later.” Het is een feitelijke opsomming van de situatie die verder niet onoverkomelijk is. Een enkeling protesteert kansloos tegen de behandeling, maar druipt snel af.
Dan is er een groep die het volledig lijkt te ontgaan, totdat je die zachtjes ziet fluisteren. Je kunt het niet eens horen, maar je ziet de verwondering. Niet de moed om op te staan en na te vragen wat er aan de hand is, maar duidelijk verontrust over wat er gaat gebeuren: gaat dit wel goed komen?
En tot slot zijn er de passagiers van het type Johan Cruyf: elk nadeel heeft zijn voordeel. “Jongens, we gaan nog even koffie halen. Tijd zat! Wie gaat er mee?” Of de passagiers die er het beste van maken door zich gemakkelijk te installeren en met ipods en een nekkussen nog wat slaap in te halen met een powernap. Of zoals mijn zoon die met twee handen de kans beetpakt om vanaf de meest verafgelegen gate, met het beste uitzicht op de startbaan zijn hobby uit te oefenen. Tijd om met zijn camera in zijn hand en de Flightradar op zijn telefoon vliegtuigen te spotten!
Wat is jouw respons op verandering? Kies je voor weerstand, wacht je gewoon af, of maak je gebruik van de nieuwe situatie om er een positieve draai aan te geven? Eigenlijk maakt het niet uit. Alle passagiers van deze vlucht vertrokken uiteindelijk tegelijkertijd. De respons maakte daar niet voor uit. Op z’n hoogst voor hun stemming voor de rest van de dag…